Muzułmanin musi wykonywać modlitwy obowiązkowe w każdych okolicznościach, jeśli tylko jest świadomy i posiada pełnię władz umysłowych. Jednakże islam bierze pod uwagę różne sytuacje, w jakich ludzie mogą się znaleźć, a także ich specjalne potrzeby, stąd jego regulacje dotyczące osób chorych.
Aby lepiej to wyjaśnić, podane zostaną przykłady:
- Jeśli ktoś jest zbyt chory, by móc stanąć, albo gdy wykonanie modlitwy w pozycji stojącej opóźniłoby jego powrót do zdrowia, osoba ta może wykonać modlitwę na siedząco. Jeśli i tego nie może zrobić, wówczas może modlić się, leżąc na boku. Prorok r powiedział: „Módlcie się na stojąco; jeśli tego nie możecie zrobić, módlcie się na siedząco; jeśli i tego nie możecie zrobić, to módlcie się [leżąc] na boku” (Saḥῑḥ Al Buchārῑ: 1066).
- Jeśli nie może wykonać skłonu lub pokłonu, może po prostu pochylić głowę tak mocno, jak jest w stanie.
- Jeśli komuś trudno jest usiąść na podłodze, może usiąść na krześle lub czymś podobnym.
- Jeśli nie może wykonać łudū’ do każdej modlitwy ze względu na swą chorobę, może połączyć modlitwę południową (ẓuhr) z popołudniową (‘aṣr) oraz modlitwę wieczorną (maghrib) z nocną (‘isza’).
- Jeśli ze względu na chorobę nie może użyć wody, może w zamian wykonać tzw. „suchą ablucję” (tajammum) i wtedy wykonać modlitwę.
