Aby kobieta mogła odbyć ḥadżdż, musi jej towarzyszyć jej mąż lub inny męski krewny, któremu jest niedozwolone poślubienie jej ze względu na bliskie pokrewieństwo (maḥram), czyli na przykład ojciec, dziadek, syn, wnuk, brat, bratanek, siostrzeniec, wuj czy stryj (zob. str. 207).
Jednakże jeśli kobieta wykonuje ḥadżdż bez maḥrama ale tak, że nie jest narażona na żadne niebezpieczeństwo, jej ḥadżdż jest ważna.
